"მღვდლის ცოდვა" 1936-39 წლების რეპრესიების ფონზე, კიდევ ერთხელ დაგვაფიქრებს, სიკვდილის ყოველმიწიერი შიში როგორ ანადგურებს ადამიანთა სულებს. მწერალი ასახავს გაორებულ პიროვნებას, თავჯდომარედ გადაქცეულ მღვდელს, რომელიც საკუთარ "გაწითლებულ" სულსაც ისევე დაუფიქრებლად აგზავნის ციმბრიში, როგორ თანასოფლელებს. მხოლოდ სიკვდილის წინ, მძიმედ დაშავებულს, მოუნდება აღსარება, თუმცა აღსარებაც დაგვიანებულია...