ეს არის საკუთარი თავის შეცნობის, სანუკვარი ოცნებისა და მიუწვდომელი სატრფოს ძიების ამბავი. მთხრობელი, მოგზაურობს რა პერსონაჟთა შინაგან სამყაროში, ესწრაფვის იპოვოს ის - ერთადერთი. ავტორი ცდილობს გაერკვეს შინაგანი სამყაროს რთულ ლაბირინთებში და იპოვოს იდეალური სიყვარულის რეცეპტი. ის სვამს რიტორიკულ კითხვებს და მკითხველს აიძულებს ეძებოს მათზე პასუხები: „რომელია იდეალური სიყვარული, მიუწვდომელი, მხოლოდ ჩვენს წარმოსახვაში არსებული, თუ ნაზიმ ჰიქმეთის თქმის არ იყოს, იდეალური სიყვარული საერთოდ არც არსებობს? გარდა ამისა, მარიო ლევი ცდილობს უპასუხოს კითხვებს: განა ყველა ადამიანი, მხოლოდ გამარჯვების ხიბლით რისკავს? განა ნებისმიერი ნაბიჯის გადადგმისას, არ ვფიქრობთ იმაზეც, რომ უცებ შესაძლოა ფეხი დაგვიცდეს? განა ყველა ომი ტრიუმფით სრულდება? სხვათაშორის, არ არის გამორიცხული, თითოეულმა თქვენგანმა ამ რომანში საკუთარი თავი ამოიცნოს. თუმცა ამის აღიარება, საჭირო დროს და საჭირო ადგილას, თქვენთვის მომინდვია", - წერს მწერალი.
