გიორგი მაზნიაშვილი 1870 წელს, სოფელ სასირეთში დაიბადა. მისი მშობლები იყვნენ − დედა − ქრისტინე გლურჯიძე, მამა − რუსეთიდან ჩამოსული ოფიცერი, ივანე მაზნევი, რომელმაც მეუღლე და მისი სამშობლო ისე შეიყვარა, შვილებს გვარად − მაზნიაშვილი მისცა და ქართული სულისკვეთებით აღზარდა. სამხედრო ნიჭი, შეიძლება ითქვას, გიორგი მაზნიაშვილს მამისგან ერგო. მან სამხედრო განათლება მიიღო, ხოლო შემდეგ, რუსეთის არმიაში გენერლის წოდებამდე აღზევდა. გენერალ მაზნიაშვილს მეტად ტრაგიკული ბედი დაჰყვა. იგი მონაწილეობდა რუსეთ-იაპონიის ომში, რომელშიც დაიჭრა და ლაზარეთში პირადად ნიკოლოზ II- ის ქალიშვილები უვლიდნენ. იგი ასევე იბრძოდა პირველ მსოფლიო ომში. აღარაფერს ვამბობთ ღვაწლზე საქართველოს წინაშე, რომელიც ფასდაუდებელია. მიუხედავად ამ ყველაფრისა, 1937 წლის რეპრსიებს ვერც იგი გადაურჩა და დახვრიტეს. მისი საფლავი კი დღემდე უცნობია. ვფიქრობთ, გიორგი მაზნიაშვილის „მოგონებანი“ მკითხველისთვის არა მარტო საინტერესოდ საკითხავი წიგნი, არამედ საუკეთესო პირველწყარო იქნება საქართველოს ისტორიის მეტად მნიშვნელოვანი პერიოდის შესასწავლად.ეს წიგნი ბევრ კითხვას გასცემს პასუხს: როგორი იყო რეალურად საქართველოს რამდენიმეწლიანი დამოუკიდებლობა, რამდენად სურდა და რა იღონა მენშევიკურმა მთავრობამ საქართველოს კეთილდღეობისთვის, იყო თუ არა საფრთხილო დღეს ასე მტიკვნეული აფხაზეთის საკითხი ჯერ კიდევ მაშინ, იცვლება თუ არა ჩვენი ერთმორწმუნე ჩრდილოელი მეზობლის მიზნები, სტრატეგიები და ა.შ. ისტორიაში ბევრი რამ მეორდება. მისი შესწავლა კი უმთავრესია, რათა დაშვებული შეცდომები არ გავიმეოროთ. ამ წიგნის ხელახალი გამოცემაც, ამის ცდად ჩავთვალოთ. წიგნი დარედაქტირებულია მხოლოდ ენობრივი კუთხით, რათა მკითხველისთვის კითხვის პროცესი მაქსიმალურად კომფორტული იყოს. ხარვეზები, რა თქმა უნდა, დარჩენილია, რათა შინაარსი მცირედითაც არ დაგვეკარგა. გამომცემლობისგან.