პიესაში ავტორი ჭვრეტს და განიხილავს, თუ რას მიაღწია ცხოვრებაში და რა დაკარგა. თითქმის 27-წლიანი ემიგრაციიდან დაბრუნების შემდეგ, იბსენის სიცოცხლის ბოლო პერიოდში შექმნილი პიესები ბევრად უფრო სიმბოლური და მითოლოგიურია, რომ აღარაფერი ვთქვათ მისტიკურობასა და ინდივიდუალიზმზე. ისინი არა მხოლოდ შთაგონების წყაროს წარმოადგენენ ისეთი ფსიქოლოგებისთვის, როგორიც ფროიდი იყო, არამედ აანალიზებდნენ კიდეც ზოგიერთ მათგანს.
