კიოვიშს არაფერი აქვს საერთო ებრაელებთან; არ უნდა, რომ იმ.ყველაფერს, რაც თავს გადახდა, ბედისწერა უწოდოს; არ შეუძლია.დაუშვას, რომ არც მტყუანი იყოს და არც მართალი, არც გამარჯვებული და.არც დამარცხებული, ან ყველაფერი უბრალო შემთხვევითობას.მიაწეროს. რადგან „თუ ბედი არსებობს, მაშინ თავისუფლებაა.შეუძლებელი და პირიქით, თუ არსებობს თავისუფლება, მაშინ ბედი არ არსებულა…“ ბუდაპეშტი დაბრუნებული.თავიდან მხოლოდ სიძულვილს გრძნობს, მაგრამ ძლიერი.პიროვნული თვისებების წყალობით იმარჯვებს.მთელ ამ ნაცისტურ საშინელებებზე და წარმოუდგენელი.ოპტიმიზმით ივსება, რადგან: „არაფერია ამქვეყნად ისეთი, რასაც.სრულიად ბუნებრივი მოვლენასავით ვერ გადავიტანთ; და ამ ჩემს.გზაზე მე… ხაფანგივით ჩასაფრებული ბედნიერება.მელოდება…“

წიგნი გამოიცა სერიაში ლიტერატურული ოდისეა.