ცხოვრება ალცაიმერის დაავადებით, მეხსიერების განლევის პროცესი, სევდითა და იუმორით გაჯერებული დიდი სიყვარულის, მეგობრობის, ყველა ადამიანური სისუსტისა და სიძლიერის ამბავი, რომლის ტრაგიკული დასასრულიც გარდაუვალია და რომელსაც ნარატორი საოცარი ექსპრესიითა და გონების რღვევის რიტმში, ნიუანსურად გვიზიარებს, არავის დატოვებს გულგრილს. მწერალი და პუბლიცისტი კეის ვან კოუტენი რომანის შესახებ წერდა: "მთელმა ჩემმა თაობამ, მათ შორის მეც, ეს წიგნი მშობლებს უსახსოვრა, იმ იმედით, რომ მათი სულის განლევას შევაჩერებდით, დედაჩემს მაინც ყველაფერი დაავიწყდა".
