„ჰერმან ჰესეს ზღაპრები ამ ჟანრის იმ სახეობას განეკუთვნებიან, რომელსაც, ჩვეულებრივ, ხელოვნურ.ზღაპარს უწოდებენ და რომელიც ხალხური ზღაპარივით მთელი ერის.სპონტანური და გაუცნობიერებელი შემოქმედების შედეგი კი არ არის, არამედ პოეტური.ინდივიდუალობის ნებას ექვემდებარება. იგი, მართალია, ერთობ ხშირად გადმოიღებს.ხოლმე ფოლკლორული ზღაპრის ცალკეულ ელემენტს, მოტივსა და.თხრობის მანერას, მაგრამ თითქმის ყოველთვის ანადგურებს მის არსს.და საბოლოოდ მაინც თვით ხელოვანის სუბიექტური ძალვისა.და შემოქმედი გონის გაცნობიერებული მოქმედების პროდუქტია“.
